Nieuws

Twee leerkrachten delen hun passie voor lezen als middel om te weerstaan aan de digitale afleiding.

Samen met mijn collega’s stel ik vast hoe het scherm tieners pusht om constant buiten zichzelf te zijn door van de ene video naar de andere te springen en constant afgeleid te worden door de onophoudelijke meldingen. Het lezen daarentegen, is door de stille en eenzame inspanning die het vereist, een echte weg om opnieuw contact te maken met iemands innerlijkheid, de plaats van grote dromen en grote verlangens, zo belangrijk op de drempel van het volwassen leven.

Ik sta versteld van de verbeeldingskracht, de creativiteit en de levendigheid van mijn studenten, die geweldige lezers zijn. Ik ben ervan overtuigd dat het gezelschap van boeken hun verbeelding prikkelt en hun wezen voedt. Deze zomer werd ik trouwens getroffen door een zin van paus Franciscus (*), gewijd aan het lezen. Lectuur stelt ons in staat om "door de ogen van anderen te kijken", om "een breed perspectief te verwerven dat onze menselijkheid uitbreidt".

Voor hen, daar ben ik van overtuigd, is literatuur een school van mededogen en empathie.

(*) Brief van paus Franciscus over de rol van literatuur in de vorming.

Annonciade d'Otreppe, lerares geschiedenis aan de Agnesschool.

"Elke lezing is een daad van verzet" (Daniel Pennac).

Er zijn nog steeds bastionscholen, in het basis- en secundair onderwijs, die ervoor gekozen hebben om weerstand te bieden aan de leesachterstand van de nieuwe generaties. Er zijn nog steeds verlichte studenten die op 10-jarige leeftijd verheugd zijn om "Oscar en oma Rozerood" of "Wonder" te ontdekken, en andere die op 17-jarige leeftijd diep getekend zijn door de gebeitelde eisen van de 700 pagina's van een universumboek als "La Horde du Contrevent". Er bestaan nog steeds heldere leraren die niet vergeten zijn dat het belangrijk is om altijd een zin te geven aan elke lezing die door de school wordt opgelegd : verder dan het plezier of de intellectuele inspanning is het een kwestie van het vinden van een motor die krachtig genoeg is om een kind of tiener te motiveren om in de verbeelding van een auteur te duiken. Een student die "Twelve angry men" leest, trekt in de klas de toga van een beginnende advocaat aan en probeert tijdens een pleidooi een jonge verdachte te helpen die voordien slecht verdedigd werd. Een student die "De Liefde van Eléa" leest, zal tijdens een presentatiewedstrijd uitblinken in vindingrijkheid om zijn eigen neo-utopie te creëren, aangepast aan de moderne samenleving. Een student die "De dood van koning Tsongor" leest, ziet een millennium aan mythen en universele beelden die zijn psyche structureren, voor zijn ogen voorbijtrekken. Er bestaan nog steeds studenten die lezen.

Cédric de Séjournet de Rameignies, leraar Frans aan het Institut Saint-André in Elsene.

We willen Claire de Ribaucourt bedanken voor haar commentaar

Dit artikel komt overeen met het artikel in de circulaire van oktober 2024 (alleen toegankelijk voor leden): "Lezen verruimt de ziel" Voltaire.